Yahoo Search Búsqueda en la Web

Resultado de búsqueda

  1. Tractatus de Intellectus Emendatione (Treatise on the Emendation of the Intellect) is an unfinished work of philosophy by the seventeenth-century philosopher Baruch Spinoza, published posthumously in 1677.

  2. The Tractatns de Intellectiis Emendatione., written. probably before Spinoza was thirty years old, is so. important not only historically, as showing how. gradually and consecutively what he had to tell the world was revealed to him, but for its own intrinsic worth, that no excuse is necessary for the attempt.

  3. 1. Tratado sobre la reforma del entendimiento. Su título completo original es " Tractatus de intellectus emendatione et de via qua optime in veram rerum cognitionem dirigitur ". Es una obra inacabada, escrita entre 1657 y 1660, en la que Spinoza expone su teoría del conocimiento.

  4. 1. Postquam me experientia docuit, omnia, quae in communi vita frequenter occurrunt, vana et futilia esse ; cum viderem omnia, a quibus et quae timebam, nihil neque boni neque mali in se habere, nisi quatenus ab iis animus movebatur ; constitui tandem inquirere, an aliquid daretur, quod verum bonum et sui communicabile esset, et a quo solo ...

  5. 13 de feb. de 2008 · Tractatus de intellectus emendatione : et de via, qua optime in veram rerum cognitionem dirigitur : Spinoza, Benedictus de, 1632-1677 : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive.

  6. Anacronismo e irrupción. Revista de Teoría Política Clásica y Moderna. 2020 •. Guillermo Sibilia. Resumen: El objetivo del artículo es describir el proceso que explica en la Ética el surgimiento de una representación imaginativa del tiempo y de la contingencia que le es consustancial.

  7. Tractatus de intellectus emendatione, et de via qua optime in veram rerum cognitionem diritur opus est Benedicti de Spinozae scriptum anno 1661 et editum anno 1677 postumus. Tractat epistemologiam et intellegentiam, quae optima humana excudi possit, idque in XV partibus digerit, quae sunt: I. De bonis quae homines plerumque appetunt. II.