Resultado de búsqueda
Erik Satie, né le 17 mai 1866 à Honfleur et mort le 1 er juillet 1925 à Paris 14 e [1], est un compositeur et pianiste français. Associé un temps au symbolisme , mais inclassable, il a été reconnu comme précurseur de plusieurs mouvements, dont le néoclassicisme , le surréalisme , le minimalisme , la musique répétitive et le théâtre de l'absurde [ 2 ] .
エリック・アルフレッド・レスリ・サティ（ Éric Alfred Leslie Satie 、フランス語: [eʁik sati] 、1866年 5月17日 - 1925年 7月1日）は、フランスの作曲家。 オンフルール 生まれ、オンフルールおよび パリ 育ち。
Erik Satie. Éric Alfred Leslie Satie, artiestennaam: Erik Satie ( Honfleur, 17 mei 1866 – Parijs, 1 juli 1925) was een Franse componist en pianist. Satie leidde het leven van een bohemien en was maatschappelijk een buitenstaander. Hij werd gezien als een kolderieke zonderling en provocateur. Zijn oeuvre, dat vooral uit piano- en toneelwerken ...
Erik Satie. Éric Alfred Leslie Satie, assinando como Erik Satie a partir de 1884, ( Honfleur, 17 de Maio de 1866 — Paris, 1 de Julho de 1925) foi um compositor e pianista francês. [ 1] Relevante no cenário de vanguarda parisiense do começo do século XX, foi o precursor de movimentos artísticos como minimalismo, música repetitiva e ...
Erik Satie (um 1919) Erik Satie (mit vollem Namen Éric Alfred Leslie Satie; * 17.Mai 1866 in Honfleur (); † 1. Juli 1925 in Paris) war ein französischer Komponist des frühen 20. Jahrhunderts. Mit seinem Schaffen beeinflusste er die Neue Musik, den Jazz und die Populäre Musik gleichermaßen.. Der Nachwelt bekannt sind im Besonderen die drei 1888 für Klavier solo geschriebenen ...
Erik Satie. Éric Alfred Leslie Satie, detto Erik ( IPA: [eˈʁik saˈti]; Honfleur, 17 maggio 1866 – Parigi, 1º luglio 1925 ), è stato un compositore e pianista francese . Personalità particolare, stravagante e scomoda, Satie è stato un protagonista della musica e dell'ambiente artistico francese tra la fine dell' 800 e l'inizio del 900.
Twórczość Erik Satie Autoportret Erika Satie. Uznawany za prekursora wielu awangardowych kierunków artystycznych oraz za najbardziej ekscentrycznego kompozytora czasów fin de siècle.Jego prowokacyjne kompozycje w duchu mrocznej, modernistycznej dekadencji, w równym stopniu fascynowały współczesnych, co bulwersowały opinię publiczną.
